บทที่ 289

ฉือเซวียนตกใจจนสะดุ้ง หันกลับไปเห็นฮั่วอวิ๋นถิงกำลังมองมาที่ตนด้วยสีหน้าเย็นชา ใบหน้าของเธอก็ซีดเผือดลงเล็กน้อย

“พี่... พี่อวิ๋นถิงคะ ฉันมาหาพี่เพื่อจะบอก...”

ยังพูดไม่ทันจบ ฮั่วอวิ๋นถิงก็เดินมาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เอาแหวนมาให้ฉัน”

ฉือเซวียนกำกล่องแหวนไว้แน่น ผ่านไปหลายวินาที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ